Χαλαρός στο γραφείο του, υπό αυστηρό lockdown ακόμη και με το λανσάρισμα της εξτραβαγκάντσας που λέγεται Excalibur Single Flying Tourbillon να έχει μόλις πραγματοποιηθεί στην ψηφιακή έκδοση του Watches & Wonders, o Nicola Andreatta ονειρεύεται τις διακοπές του στην Ελλάδα. «Έχω ήδη κλείσει τις διακοπές μου για το καλοκαίρι. Θα πάμε στη Λευκάδα και θα κάνουμε τον γύρο της Πελοποννήσου με σκάφος. Πάντα έρχομαι για διακοπές στην Ελλάδα, έχω πάει παντού και, όταν ήμουν νεότερος, μελέτησα τα αρχαία ελληνικά. Είμαι πραγματικά ερωτευμένος με τη χώρα σας». Πίσω στο γραφείο, όλος ο ενθουσιασμός του διοχετεύεται στο νέο υπερ-ρολόι της Roger Dubuis το οποίο, όταν «είχε την πολυτέλεια», όπως λέει, να το δοκιμάσει, τον έκανε να χοροπηδάει σαν μικρό παιδί.
Τι είναι αυτό που σας ενθουσιάζει στο Excalibur Single Flying Tourbillon;
Δείτε τους περισσότερους συναδέλφους και ανταγωνιστές μας: η προσέγγισή τους είναι πολύ κλασική. Όμως, τα τελευταία 25 χρόνια, ο κόσμος των ρολογιών έχει αλλάξει τόσο πολύ σε ό,τι αφορά την τεχνολογία και τον τρόπο που γίνονται τα πράγματα στα εργοστάσια, που θα ήταν κρίμα να μην εκμεταλλευτούμε αυτές τις νέες τεχνικές, να μην αντιληφθούμε ότι ο κόσμος του design αλλάζει. Θέλω να πω, κάνουν πολύ ωραία πράγματα, εμείς όμως θέλουμε κάτι διαφορετικό. Στη Roger Dubuis θέλουμε να εξελισσόμαστε. Το πρωτότυπο Excalibur, που σχεδιάστηκε το 2005, ήταν πανέμορφο εκείνη την εποχή, ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσες να αποκτήσεις. Το Excalibur που λανσάρουμε σήμερα είναι λίγο διαφορετικό αλλά, και πάλι, ό,τι καλύτερο μπορείς να αποκτήσεις σήμερα. Για τη δημιουργία του, λάβαμε υπόψη την εξέλιξη της τεχνολογίας και των υλικών. Πήραμε την παλιά κάσα, εξασφαλίσαμε ότι διατηρήσαμε στο ακέραιο τον ίδιο χαρακτήρα, το ίδιο πνεύμα και τους ίδιους κώδικες, και αρχίσαμε να δουλεύουμε τις γραμμές, τη φόρμα της. Έχουμε επίσης έναν εντελώς διαφορετικό μηχανισμό, με power reserve αναβαθμισμένο στις 72 ώρες κι ένα πιο αποδοτικό, ανασχεδιασμένο single flying tourbillon με νέο κλωβό, μισό κατασκευασμένο από τιτάνιο και μισό από κράμα κοβαλτίου-χρωμίου. Δεδομένου ότι τα δύο υλικά είναι αντιμαγνητικά, αυτό σημαίνει ότι το νέο Excalibur είναι λιγότερο ευαίσθητο στα μαγνητικά πεδία, πράγμα πολύ χρήσιμο για ένα ρολόι skeleton με skeleton μηχανισμό, που είναι ανοιχτό, χωρίς προστασία. Το άνω τμήμα του skeleton μηχανισμού μας, που ήταν προηγουμένως μέρος της δομής του ρολογιού, τώρα έχει διαχωριστεί εντελώς και ίπταται. Αυτό μας επέτρεψε να κάνουμε ένα πολύ καλύτερο φινίρισμα. Μάλιστα, προτείναμε στους ανθρώπους της Σφραγίδας της Γενεύης νέα μοτίβα που αντιπροσωπεύουν το σημερινό γούστο, τα οποία δέχτηκαν γιατί είναι εξίσου πολύπλοκα και όμορφα με το Perlage, τα Côtes de Genève και όλα τα φινιρίσματα που κυριαρχούσαν το 1986 οπότε ιδρύθηκε ο θεσμός. Το αποτέλεσμα είναι τόσο όμορφο που άξιζαν όλος ο κόπος και όλες οι δυσκολίες. Γι’ αυτό λέμε ότι το ρολόι αυτό είναι έργο τέχνης.
Εξηγήστε μας τον όρο «Hyper Horology». Διακρίνουμε σ’ αυτό το πρόθεμα μια πρόθεση να συνδυαστούν οι έννοιες της φρενήρους κινητικότητας με την υπέρβαση των ορίων της ωρολογοποιίας…
Στα ελληνικά, το «υπέρ» εκφράζει την έννοια της υπέρβασης των ορίων. Αν αναζητήσετε την ετυμολογία του «υπέρ», θα δείτε ότι αρχίσαμε να το χρησιμοποιούμε όλο και περισσότερο στα τέλη της δεκαετίας του ’90. «Υπεραυτοκίνητα», για παράδειγμα. Είναι μια έννοια που συνδέεται με το γεγονός ότι οι άνθρωποι θέλουν όλο και περισσότερα, οπότε πρέπει να τους δώσεις περισσότερα, αλλά και με το γεγονός ότι υπήρχε η ανάγκη να δοθεί ένας ορισμός σε πράγματα που ξεπερνούσαν τα όρια του κανονικού. Για εμάς, «υπέρ» σημαίνει μια πολύ συγκεκριμένη, ιδιόμορφη προσέγγιση στον κόσμο της ωρολογοποιίας. Αν μιλήσουμε για διαφορετικά σύμπαντα, τότε έχουμε την Haute Horlogerie, το αποκορύφωμα της Υψηλής Ωρολογοποιίας, τη Σύγχρονη Ωρολογοποιία και την Εκφραστική Ωρολογοποιίας. Αυτά τα τρία σύμπαντα συναντιούνται σ’ ένα σημείο στο κέντρο. Εκεί βρίσκεται η Roger Dubuis. Εκεί δεν έχουμε ανταγωνιστές, είναι το δικό μας είδος, είναι αυτό που αποκαλούμε εκφραστική και σύγχρονη υψηλή ωρολογοποιία ή hyper horology. Υπάρχουν πολλές φανταστικές μάρκες που κάνουν εκπληκτική δουλειά στην υψηλή ωρολογοποιία, τη σύγχρονη ωρολογοποιία και την εκφραστική ωρολογοποιία. Κανείς, όμως, δεν κάνει Υπερ-ωρολογοποιία όπως εμείς.
Στον τόσο έντονα ανταγωνιστικό κόσμο της ωρολογοποιίας είναι στρατηγικής σημασίας η στόχευση της Roger Dubuis σε τόσο μικρή μερίδα του κοινού;
Είναι στρατηγική αλλά είναι και αναγκαιότητα. Ο τρόπος με τον οποίο φτιάχνουμε ρολόγια είναι εξαιρετικά πολύπλοκος. Η διαδικασία μας και οι κύκλοι μας έχουν πολύ μεγάλη διάρκεια. Χρειάζονται χρόνια για να επινοήσουμε ορισμένες καινοτομίες. Αυτό σημαίνει ότι, δυστυχώς, δεν μπορούμε να παράγουμε ποσότητες. Ειλικρινά, αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος.
Η οικογένεια από την οποία προέρχεστε υπήρξε κατασκευάστρια εξαρτημάτων για τρεις γενιές. Πώς είναι να γεννιέσαι και να μεγαλώνεις, κυριολεκτικά, στον κόσμο της ωρολογοποιίας;
Εξετέθην σε αυτό τον κόσμο από πολύ νεαρή ηλικία και μου άρεσε, διαπίστωσα ότι δεν μπορούσα να ζήσω χωρίς αυτόν. Πέρασα πολύ χρόνο με τον πατέρα μου, πηγαίνοντας στο εργοστάσιο από την ηλικία των 4 ή 5 χρόνων, κατασκοπεύοντας γύρω από τις μηχανές, μαθαίνοντας πώς γίνονται τα πράγματα. Όταν μεγάλωσα, παρότι ο πατέρας μου ήθελε να σπουδάσω οικονομικά, κατέληξα να φτιάχνω ρολόγια. Συνδέω το πάθος μου με τη δουλειά μου. Αυτό δεν είναι πάντα δυνατό, οπότε είμαι τυχερός. Επιπλέον, το κάνω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, στο καλύτερο δυνατό μέρος, σ’ αυτό το υπέροχο maison που λέγεται Roger Dubuis.
Συμμετείχατε μάλιστα στο BaselWorl από τα εφηβικά σας χρόνια…
Ο πατέρας μου κατασκεύαζε κάσες και μπρασελέ για άλλες μάρκες. Στη Βασιλεία πήγα για πρώτη φορά στα 16 μου. Ήταν μια πολύ διαφορετική εποχή για την ωρολογοποιία. Υπήρχαν λιγότερες manufactures και πολλοί διαφορετικοί προμηθευτές, που κατασκεύαζαν διάφορα εξαρτήματα για άλλες μάρκες. Η Βασιλεία ήταν στην πραγματικότητα το μέρος συνάντησης όλων των παικτών της βιομηχανίας. Ήταν το μέρος όπου πήγαινες για να δείξεις τι μπορείς να κάνεις. Ταξιδεύαμε από την Ιταλία και την Ελβετία με βαλίτσες γεμάτες κάσες και μπρασελέ. Τις ανοίγαμε μπροστά στους πελάτες μας, ή τους δυνητικούς πελάτες μας, και τους δείχναμε τι μπορούμε να κάνουμε. Έδειχνες τότε την ποιότητα, τις δυνατότητες του εργοστασίου σου – αυτή ήταν η αρχή της συζήτησης. Δεν είχαμε κινητά τηλέφωνα, δεν είχαμε emails, το πιο εξελιγμένο μέσο της εποχής ήταν το fax. Όλα, λοιπόν, βασίζονταν στην προσωπική σχέση. Χρειαζόσουν 5 ώρες με κάθε πελάτη για να δείξεις τι μπορείς να κάνεις. Όλα αυτά στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Στα τέλη της δεκαετίας του ’90 πήγα στο Χονγκ Κονγκ και πέρασα 5 χρόνια στην Ασία. Επέστρεψα στην Ευρώπη το 2003 και ξεκίνησα το δικό μου brand. Έπειτα πήγα στην Tiffany και τώρα… να ‘μαι.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας ρολόι Roger Dubuis;
Είναι πάντα δύσκολο ν’ απαντήσω σ’ αυτή την ερώτηση. Συνήθως λέω πως είναι σαν να με ρωτάτε ποιο από τα παιδιά μου είναι το αγαπημένο μου. Αγαπώ κάθε ρολόι Roger Dubuis. Όπως αυτό που φοράω τούτη τη στιγμή, το Excalibur Single Flying Tourbillon. Το ερωτεύτηκα από την πρώτη φορά που είχα την πολυτέλεια να το δοκιμάσω, στην εκδοχή του από τιτάνιο. Χοροπηδούσα στο γραφείο σαν μικρό παιδί. Μου αρέσει επίσης να λέω ότι το αγαπημένο μου ρολόι είναι το επόμενο. Ανυπομονώ λοιπόν και γι’ αυτό…
Αν σας πρόσφεραν το δώρο του απεριόριστου χρόνου πώς θα τον ξοδεύατε;
Αυτό είναι εύκολο. Αν μπορούσα να έχω την πολυτέλεια του χρόνου, θα μελετούσα. Θα χρησιμοποιούσα τον χρόνο για να μάθω τα πάντα.
Περισσότερες πληροφορίες για τη Roger Dubuis εδώ.
