Η ιαπωνική manufacture εμπλουτίζει τη σειρά Prospex με τρία επετειακά μοντέλα που αποτίνουν φόρο τιμής στα πρώτα καταδυτικά της.
Τα 60s ήταν η δεκαετία κατά την οποία η Seiko μεγαλούργησε. Το 1960 παρουσίασε το πρώτο Grand Seiko. Το 1964 κράτησε τον ρόλο του επίσημου χρονομέτρη στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο και λάνσαρε τον πρώτο ιαπωνικό χρονογράφο χειρός. Τον Μάρτιο του 1969 δημιούργησε έναν από τους πρώτους αυτόματους μηχανισμούς χρονογράφου ενώ, αργότερα την ίδια χρονιά, συντάραξε τον κόσμο με το Astron, που εισήγαγε στη βιομηχανία του ρολογιού την τεχνολογία quartz. Κάπου στο ενδιάμεσο, δημιούργησε το πρώτο καταδυτικό ρολόι στην Ιαπωνία.
Επαγγελματικές προδιαγραφές
Ένα χρόνο μετά τους Ολυμπιακούς του Τόκιο, η Seiko παρουσίασε το 150M Diver’s (62MAS-010), με κάσα 38mm, αδιάβροχη ως τα 150μ. Το ρολόι είχε περιστρεφόμενη στεφάνη για τη μέτρηση του χρόνου κατάδυσης και φορούσε αυτόματο μηχανισμό, ο οποίος λειτουργούσε στη συχνότητα των 18.000 ταλαντώσεων/ώρα, ενώ υπήρξε αξιόπιστος σύμμαχος των μελών της Ιαπωνικής Ερευνητικής Αποστολής στην Ανταρκτική, από το 1966 ως το 1969. Το 1968, με το Diver’s 300M (6159-7001), η Seiko διπλασίασε τόσο τον βαθμό στεγανότητας (300μ.) όσο και τη συχνότητα (36.000 ταλαντώσεις/ώρα), ενώ μετακίνησε την κορώνα στο 4 – χαρακτηριστικό που έχουν ακόμη τα καταδυτικά της.
Αντί να καταδυθεί στην άβυσσο, το ρολόι σκαρφάλωσε στο Έβερεστ, στον καρπό του πρώτου Ιάπωνα που κατέκτησε την κορυφή του. Ήταν ένα σπουδαίο κατόρθωμα που, ωστόσο, επισκίασε η επιστολή που έστειλε στη Seiko ένας επαγγελματίας δύτης από την περιφέρεια της Χιροσίμα, ο οποίος εργαζόταν σε κοιτάσματα πετρελαίου και αερίου στ’ ανοιχτά της Ιαπωνίας. Σε αυτήν εξηγούσε ότι κανένα καταδυτικό ρολόι (Seiko ή άλλο) δεν μπορούσε να επιβιώσει σε βάθη άνω των 300μ., εκεί όπου απαιτείται η χρήση καταδυτικού θαλάμου και τεχνικών κατάδυσης κορεσμού. Το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν ότι η συσσώρευση ηλίου στο εσωτερικό της κάσας έκανε τα κρύσταλλα να πετάγονται από τη θέση τους.
Η Seiko αντέδρασε αμέσως, οργανώνοντας μια νέα ομάδα Έρευνας και Ανάπτυξης, επικεφαλής της οποίας ήταν ο μηχανικός Ikuo Tokunaga – ένας από τους ήρωες της ιστορίας της, με θητεία 35 χρόνων στη manufacture. Ύστερα από επτά χρόνια, το 1975, ο Tokunaga και η ομάδα του παρουσίασαν το Professional Diver’s 600M (6159-022), ένα μοντέλο επαγγελματικών προδιαγραφών, το οποίο πλαισιωνόταν από 20 πατενταρισμένες καινοτομίες. Με τη στεγανότητα ανεβασμένη στα 600μ., ήταν το πρώτο καταδυτικό ρολόι με κάσα από τιτάνιο, η οποία ήταν μονοκόμματη, επιλογή που καταργούσε το βιδωτό καπάκι και απαιτούσε την εφαρμογή του μηχανισμού από το μπροστινό μέρος.
Το τιτάνιο παρείχε στιβαρότητα, χαμηλό βάρος και αντοχή στη διάβρωση και τα μαγνητικά πεδία, ενώ η τσιμούχα που χρησιμοποιήθηκε για τη σφράγιση του κρυστάλλου είχε σχήμα «L» (η πρώτη στο είδος της): έτσι επιτεύχθηκε η υψηλή στεγανότητα, αλλά και η αποφυγή εισροής ηλίου στο εσωτερικό της κάσας. Εφαρμοσμένο σε προστατευτικό εξωτερικό «κέλυφος» που επέτρεπε την περιστροφή της στεφάνης, το ρολόι φορούσε λουράκι σε στυλ ακορντεόν, που πρόσφερε ιδανική εφαρμογή στον καρπό, ανεξάρτητα από την πίεση του περιβάλλοντος.
Με το προσωνύμιο «Tuna», το Professional Diver’s 600M άλλαξε για πάντα τις προσδοκίες του κοινού των καταδυτικών ρολογιών. Τρία χρόνια αργότερα, η Seiko παρουσίασε την quartz εκδοχή του, την οποία οι συλλέκτες αποκάλεσαν «Golden Tuna» από τις χρυσαφένιες πινελιές στη στεφάνη και την κορώνα. To 1986, με το Diver’s 1000M (7C46-7009), ανέβασε ξανά τη στεγανότητα, ως τα 1.000μ., ντύνοντας το quartz καταδυτικό της με κεραμικό κέλυφος.
Επετειακά μοντέλα
Φέτος, η Seiko επαναφέρει στην επικαιρότητα τα πρώτα της καταδυτικά ρολόγια με τρεις σχεδόν πιστές αναπαραγωγές, εκσυγχρονισμένες τόσο ως προς τα χαρακτηριστικά όσο και ως προς την κατασκευή τους. Την προσοχή μας αξίζει η χρήση ενός νέου, αποκλειστικού στη Seiko ατσαλιού, που αποκαλείται «Ever Brilliant Steel», το λαμπρό λευκό του οποίου προσδίδει στην τριλογία τη χαρακτηριστική εμφάνισή της. Αυτού του είδους το ατσάλι χρησιμοποιείται εκτενώς για την κατασκευή δομικών στοιχείων θαλάσσιων κατασκευών και σκαφών, προστατεύοντάς τα από τη διάβρωση του αλμυρού νερού. Είναι το μέταλλο από το οποίο έχουν κατασκευαστεί οι κάσες των επετειακών αναπαραγωγών του 1965 (SLA037) και του 1968 (SLA039), αλλά και η καταδυτική στεφάνη του ριμέικ του 1975 (SLA041), που η κάσα του είναι, όπως και στο πρωτότυπο, από τιτάνιο.
Τα δύο πρώτα μοντέλα λειτουργούν με τον υψηλής συχνότητας αυτόματο Caliber 8L55, ο οποίος εκτελεί 36.000 ταλαντώσεις/ώρα και προσφέρει power reserve 55 ωρών, ενώ το τρίτο φοράει τον αυτόματο Caliber 8L35, ο οποίος εκτελεί 28.800 ταλαντώσεις/ώρα και προσφέρει power reserve 50 ωρών. Και οι δύο μηχανισμοί έχουν αναπτυχθεί και συναρμολογηθεί ειδικά για καταδυτικά μοντέλα στο Shizukuishi Watch Studio της Seiko. Και τα τρία ρολόγια φέρουν κρύσταλλα ζαφειριού με εσωτερική αντιανακλαστική επικάλυψη, ενώ το SLA041 παρουσιάζει αυξημένη αντίσταση στα μαγνητικά πεδία (ως 40.000Α/m), χάρη στο καντράν του που είναι κατασκευασμένο από καθαρό σίδηρο.
Στοιχείο που μοιράζονται τα τρία ρολόγια είναι το βαθύ μπλε-γκρι στο καντράν, που ανακαλεί το χρώμα του βυθού. Φόρο τιμής στα πρωτότυπα αποτίνουν και τα λουράκια από σιλικόνη, με το λουράκι-ακορντεόν της αναπαραγωγής του 1975 να ξεχωρίζει. Τα ρολόγια έχουν κάσες διαμέτρου 39,9mm, 44,8mm και 52,4mm αντίστοιχα, αδιάβροχες ως τα 200μ., 300μ. και 1.000μ., με τα δύο τελευταία να είναι κατάλληλα για καταδύσεις κορεσμού. Διατίθενται σε limited edition 1.100 έκαστο.
Προς τιμή της 55 χρόνων από την παρουσίαση του πρώτου καταδυτικού ρολογιού της, η Seiko δημιούργησε ένα ακόμη επετειακό μοντέλο με γκρι-μπλε καντράν και ατσάλινη κάσα διαμέτρου 40,5mm, αδιάβροχη ως τα 200μ. Χαρακτηριστικά του είναι το λεπτό προφίλ (13,2mm) και το χαμηλωμένο κέντρο βαρύτητας, που το καθιστούν εξαιρετικά άνετο ακόμη και σε μικρότερους καρπούς. Το ρολόι έρχεται με ατσάλινο μπρασελέ συνοδευόμενο με λουράκι από σιλικόνη και διατίθεται σε περιορισμένη έκδοση 5.500 κομματιών.
Περισσότερες πληροφορίες για τη Seiko εδώ.
Αντιπρόσωπος: RIST Hellas
